Η Hilary Perraton, ένα από τα πρώτα μέλη του προσωπικού του National Extension College (NEC), δυστυχώς πέθανε από καρκίνο στις 15 Νοεμβρίου 2021. (Νεκρολογία στον Guardian https://www.theguardian.com/education/2021/dec/27/hilary-perraton-obituary)
Κατά τη διάρκεια της ζωής του συνέβαλε σημαντικά στη διαμόρφωση της πειθαρχίας της ανοιχτής και εξ αποστάσεως εκπαίδευσης ως στοχαστής, συγγραφέας, ερευνητής και δάσκαλος και έθεσε τα θεμέλια για την προώθηση της ευελιξίας στην εκπαίδευση ως κλειδί για τη διεύρυνση της πρόσβασης και της ανάπτυξης. Η επανεξέταση περιλάμβανε τη μετάβαση από το μοντέλο του ιδρύματος στο κέντρο στην τοποθέτηση του μαθητή στο κέντρο και άνοιξε το δρόμο για την ίδρυση του Ανοιχτό Πανεπιστήμιο του Ηνωμένου Βασιλείου και πολλά άλλα ανοιχτά σχολεία, κολέγια και πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο.
Η NEC ιδρύθηκε από Μάικλ Γιανγκ (Λόρδος Γιανγκ του Ντάρτινγκτον) και Μπράιαν Τζάκσον το 1963 να κάνουμε κάτι πρακτικό για τις έντονες ανισότητες ευκαιριών μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, όπου πολλοί άνθρωποι είχαν διαταραχθεί η ζωή και η εκπαίδευσή τους. Τους ενδιέφερε να χρησιμοποιήσουν την ανοιχτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση για να προσεγγίσουν άτομα που το επίσημο εκπαιδευτικό σύστημα δεν μπορούσε.
Ανακοινώνοντας την ίδρυση της NEC, ο Michael είπε:Το δικό μας θα είναι το αόρατο κολέγιο του Κέιμπριτζ – ποιοι θα είναι οι φοιτητές; – Θα είναι εκείνοι οι άνθρωποι που χρειάζονται μια δεύτερη ευκαιρία – αυτοί που δεν είχαν την εκπαίδευση που θα ήθελαν όταν ήταν νεότεροι και δεν την παίρνουν τώρα».
Οι ιδρυτές της NEC είχαν σημαντικές προκλήσεις να ξεπεράσουν, πρώτον για να εξουδετερώσουν την κακή φήμη της υπάρχουσας παροχής αλληλογραφίας και, δεύτερον, για να οικοδομήσουν ένα νέο και καινοτόμο μοντέλο για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση που χρησιμοποιούσε ένα ευρύ φάσμα μέσων, συμπεριλαμβανομένων πρακτικών εξαρτημάτων εκπομπής και επιστήμης και προσεκτικά σχεδιασμένο υλικά μαθημάτων που ήταν ελκυστικά και βασισμένα στις εμπειρίες της ζωής των μαθητών.
„Η Hilary ως διευθύντρια εκπαίδευσης ήταν βασικός παράγοντας σε αυτό καθώς και στην οικοδόμηση της διοικητικής υποδομής που ήταν απαραίτητη για την επιτυχία του Κολλεγίου.“
Μόλις το NEC τέθηκε σε λειτουργία, το μοντέλο είχε μεγάλο ενδιαφέρον για τις αναπτυσσόμενες χώρες που έπρεπε να επεκτείνουν τις δικές τους εκπαιδευτικές παροχές με περιορισμένους πόρους. Αυτό το ενδιαφέρον οδήγησε την Hilary και τον Michael Young να δημιουργήσουν το International Extension College (IEC) το 1971 για την παροχή συμβουλών και υποστήριξης σε αυτές τις χώρες και την υποστήριξη πιλοτικών προγραμμάτων. Αυτός ήταν αποσπάστηκε από το IEC για να βοηθήσει στην ίδρυση του Botswana Extension College που τελικά έγινε το Ανοικτό Πανεπιστήμιο της Μποτσουάνα.
Η Hilary αποχώρησε από το IEC στα τέλη του 1983 για να αναλάβει μια θέση στην εκπαίδευση ενηλίκων και τη μη τυπική εκπαίδευση στο Γραμματεία της Κοινοπολιτείας. Με βάση το εκτεταμένο φάσμα των επαφών του σε όλη την Κοινοπολιτεία, ήταν ο κύριος αρχιτέκτονας με Λόρδος Άσα Μπριγκς στην εννοιολόγηση και τη δημιουργία του Commonwealth of Learning [COL] αφιερωμένο στην προώθηση της χρήσης της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης για την κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη: https://www.col.org/news/tribute-to-hilary-perraton/
Όταν συνταξιοδοτήθηκε από τη Γραμματεία της Κοινοπολιτείας, η Hilary πέρασε 18 μήνες στο Πανεπιστήμιο των Δυτικών Ινδιών βοηθώντας στην ανάπτυξη των προγραμμάτων εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Όταν επέστρεψε στο Κέιμπριτζ ίδρυσε και έγινε ο πρώτος διευθυντής του Διεθνές Ίδρυμα Ερευνών για την Ανοιχτή Μάθηση, ειδικός ερευνητικός οργανισμός, με φιλανθρωπική ιδιότητα, σκοπός του οποίου ήταν η υποστήριξη και η διεξαγωγή έρευνας για την ανοιχτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Οι ιδιαίτερες ανησυχίες της αφορούσαν την εκπαίδευση στις αναπτυσσόμενες χώρες και την ανάπτυξη πολιτικής για την ανοικτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Αφού συνταξιοδοτήθηκε ως διευθυντής του, έγινε επιστημονικός συνεργάτης του από το Hügel Institute of St Edmund’s CollegeCambridge, προκειμένου να συνεχιστεί η έρευνα στην εκπαίδευση.
διατήρησε η Χίλαρι Η σχέση του με τη NEC, υπηρετώντας στο Διοικητικό της Συμβούλιο, όπου οι καλές συμβουλές του βοήθησαν το Διοικητικό Συμβούλιο και το προσωπικό να σχεδιάσουν τα προγράμματα της NEC.
Αφήνει μια κληρονομιά εξαιρετικής έρευνας μέσω των δημοσιεύσεών του για την ανοιχτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση και τη διεθνή εκπαίδευση. Οι τίτλοι περιλαμβάνουν Εναλλακτικοί δρόμοι για την επίσημη εκπαίδευση (επιμ.) (Johns Hopkins University Press 1982), Εξ αποστάσεως εκπαίδευση για επιμόρφωση εκπαιδευτικών (επιμ.) (Routledge 1993), Ανοικτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση στον αναπτυσσόμενο κόσμο (Routledge 2000, δεύτερη έκδοση 2007) και Learning Abroad: A History of the Commonwealth Scholarship and Fellowship Plan (Cambridge μελετητές Publishing 2009).
Αλλά ίσως η μεγαλύτερη κληρονομιά του είναι η σοφή και έμπρακτη υποστήριξη που έχει προσφέρει σε όλους τους οργανισμούς στους οποίους συνέβαλε και η NEC του οφείλει ένα μεγάλο χρέος ευγνωμοσύνης.
